De rit “Whistler – Picific Rim National Park” (300 km/186mi) aan de andere kant van Vancouver Island werd, doordat we de veerboot met BC Ferries naar Vancouver Island moesten nemen, opnieuw een lange dag. Horseshoe Bay ligt niet ver van Whistler, maar ik had gelezen dat de afslag naar de terminal nogal onduidelijk zou zijn. We moesten ons niet haasten die morgen (dag 15) en vertrokken rond een uur of 10 a.m. Op deze camping hadden we wifi en ik heb nog een berichtje met enkele foto’s naar het thuisfront kunnen sturen. Het was een vlotte rit naar de veerboot in Horseshoebay. De app “Here WeGo” gaf de juiste afslag aan.
BC Ferries naar Vancouver Island - Veerboot
Aan de kassa gaven we ons reservatieformulier af dat we zelf hadden afgeprint na de online reservatie. De medewerkster gaf ons een nummer dat we moesten volgen met de camper. De propaantank van de RV moest worden afgesloten en er moest een sticker op gekleefd worden. De ijskast staat dan af, dus vergeet na de overzet zeker niet je propaantank opnieuw aan te sluiten. Dat gaat allemaal vrij vlot eens je de knoppen weet zitten. De prijs voor de veerboot (enkel) met onze 25 feet lange camper was 148 $ CAD. Reserveren bij BC Ferries kan je hier.
De ganse procedure ging vrij vlot en voor we het wisten, stonden we boven op het dek vol spanning te wachten tot we gingen vertrekken. Ook al is Vancouver Island nog altijd British Columbia, voor ons voelde het als een nieuw hoofdstuk, waar we aan begonnen.
Zoeken naar walvissen
De zee was redelijk rustig, waardoor we een stabiele boottocht hadden. We voelden er niks van. Er was wel veel wind. Soms kan je walvissen zien bij de overtocht naar Nanaimo (Departure Bay) en Jessica ging direct op zoek naar een springende walvis of op zijn minst een stukje staart. Op de ganse boottocht van 1h40 met BC Ferries naar Vancouver Island heeft ze geen enkele walvis of dolfijn gezien. Wisten wij veel dat we binnen een paar dagen, op een daguitstap vanuit Campbell River, zoveel walvissen gingen zien, dat we ze zelfs niet op 2 handen konden tellen. Voor we het wisten kwamen we aan in Nanaimo Bay op Vancouver Island.
Prachtige kust
Op het eerste zicht een mooie baai aan de zuidkust van Vancouver Island. Ik had op voorhand een gevoel dat dit Eiland meer mijn ding ging zijn. Je kon het al zien aan de vorm van de rotsen en de kust. Het deed mij een beetje denken aan de kust van Mendocino of Carmel in Californië. Lang geleden woonden we daar niet ver vandaan en we hebben erg goede herinneringen aan die periode. Het uitrijden ging even vlot als het inrijden en we gingen nog vlug tanken aan één van de vele tankstations net buiten Nanaimo. Nu op naar het prachtige Pacific Rim National Park! Vanaf de Nanaimo BC Ferries Terminal was het nog een 3-tal uur rijden.
Vancouver Island
Het landschap is niet heel erg verschillend dan dat van het vasteland. Er zijn ook veel hoge bergen en je kan er ook skiën. Vancouver Island heeft één van de hoogste populaties beren in de wereld. Er leven tussen de 7000 en 12000 zwarte beren op Vancouver Island. Met een bevolkingsaantal van 750.000 mensen op 32.000 km² is Vancouver Island iets groter dan België en verwonderd het niet dat het eiland zo een grote variëteit heeft aan dieren in het wild. Victoria ligt op Vancouver Island en is de hoofdstad van BC. Er wonen ongeveer 86.000 mensen.
Boot-excursies
Er worden veel boot-excursies georganiseerd vanuit Pacific Rim National Park of Tofino om beren te gaan spotten. Meestal wordt dat gedaan met een kleine boot, omdat de zwarte beren goed te zien zijn langs de oevers van de rivieren als ze op zoek zijn naar eten. Van mei tot en met oktober kan je de meeste grizzly beren zien. Dat kan met een boot of met het vliegtuig. De gidsen brengen je dan naar een gebied in het noorden van Vancouver Island om ze in alle rust te observeren.
Zwarte beren, Grizzlies en walvissen...
Het beste kan je kiezen om vanuit het noorden van het eiland te vertrekken. Port McNeill of Port Hardy zijn ideale uitvalbasissen voor tochten naar het noorden. Met een watervliegtuig kan het eigenlijk vanuit elke landingsplaats voor watervliegtuigen, maar let wel op van de (te) grote (vlieg)afstanden, ook op Vancouver Island. In Canada lijken de afstanden op het eerste zicht niet altijd zo ver als in de realiteit.
Zoals altijd moet je keuzes maken en wij gingen voor een 7u durende boottocht (zodiac) vanuit Campbell River op zoek naar bultrugwalvissen, Orca’s en zeeleeuwen. Dat was één van de mooiste uitstappen dat we maakten op onze rondreis door West-Canada. Op weg van Nanaimo naar Pacific Rim National Park passeerden we Cathedral Grove, maar die uitstap stond gepland voor als we naar Miracle Beach zouden rijden. Nu wilden we zo snel mogelijk naar de camping om vóór het donker werd aan te komen.
Green Point Campground - Long Beach Unit
Green Point Campground is opgericht in 1962 en is gelegen aan het 35 km lange Long Beach. Na de vele (onverwachte) bochten en bergen kwamen we rond 6 p.m aan op onze camping. We gingen er 3 nachten verblijven zonder veel kilometers te moeten afleggen met de camper in de dagen dat we er verbleven.
Overal waar we aankwamen waren de campings volgeboekt. Bij de Nationale parken kan je al vanaf januari je plaatsen reserveren. Doe dat zeker, want binnen het half uur zijn alle plaatsen voor het hoogseizoen ingenomen. De plaatsen van Green Point waren zelfs zo snel gereserveerd, dat we de 3 nachten op 3 verschillende plaatsen moesten staan. Met snel bedoel ik binnen de minuten dat de reservaties open gaan. Dat is meestal om 8 a.m. plaatselijke tijd op de dag dat je vindt op de reservatie pagina van de Nationale Parken. In Europa is het dan 4 p.m. of 5 p.m. Het is goed mogelijk dat je dan juist van je werk thuis komt en kan reserveren, maar in Australië is het op dat moment 3 a.m. ‘s nachts en heb je iets minder geluk 😊.
Wandelen op Long Beach
Nadat we aankwamen, zijn we even de benen gaan strekken en op verkenning gegaan. Het eerste wat opviel op de camping was de beplanting. Pacific Rim National Park ligt in een gematigd regenwoud. De dichte begroeiing, de hoge bomen met eronder de vele grote varens en het ruisen van de zee op de achtergrond maakten op ons een fantastische eerste indruk. Vanaf onze kampeerplaats liep een padje door een stukje bos naar de campingweg vlak aan het strand. Er zijn twee plaatsen vanwaar je toegang hebt tot Long Beach. Het strand is nog grotendeels ongerept en onze monden vielen zowat open bij het zien van zoveel mooie natuur. Ik had het mij niet beter kunnen voorstellen.
Mysterieuze mist uit de zee
Die avond zijn we nog meer dan een uur op het strand gebleven tot de zon bijna helemaal weg was. In de zee zag ik om 7 p.m. een soort mistgordel opduiken die steeds dichterbij kwam. Opeens lagen delen van de kust bedolven in witte sluiers mist die de omgeving een mysterieuze sfeer gaf. De zon verdween af en toe achter een mistbank waardoor ze een melkachtig uitzicht kreeg en vonden het fantastisch om te zien. Het was door onze fleece nog steeds niet koud, maar door de mist zakte de temperatuur wel vrij vlug. De kinderen liepen van de ene rots naar de andere, sprongen over de getijde-poelen en liepen over de aangespoelde dikke boomstammen.
Ik denk dat het uitgestrekte strand en de zee voor hen (en voor ons) een beetje voelde als een bevrijding (van de lange rit in de camper). Ze zagen er gelukkig uit en dit was nog maar glimp van de prachtige natuur op Vancouver Island dat we te zien zouden krijgen. Ik keek al uit naar wat de volgende dag ging brengen, want dan gingen we Islandhoppen naar Vargas & Meares Island bij Tofino.
Islandhoppen naar Vargas & Meares Island – Tofino
Dag 16: Die dag stond Islandhoppen naar Vargas Island en Meares Island op het programma. Twee onbewoonde eilanden voor de kust van Vancouver Island bij Tofino.
Lees verder